Cookie beleid Be Quick Zutphen

De website van Be Quick Zutphen is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

Column: Waar zijn we mee bezig?

Column: Waar zijn we mee bezig?

20 september 2018 15:15


Waar zijn we mee bezig? Deze vraag wordt zelden gesteld in een positieve context.

Doorgaans zit daar verontwaardiging achter. Na een krantenartikel, een tv-item of op de weg. Vult u het zelf maar aan. De meervoudsvorm “we “ duidt erop dat er veel meer niet deugt dan datgene dat de uitroep heeft uitgelokt. Niet zelden is de schuldige een politicus of de politiek in zijn algemeen.

Als twee Armeense kinderen na een rechterlijke uitspraak dat ze weg moeten op het laatste moment toch in Nederland mogen blijven en in Amsterdam een stelletje illegale krakers (We are here) ongestoord hun bloedirritante eigen gang kunnen gaan, dan ben je geneigd te verzuchten waar etc.

Als ik naar Be Quick rijdt en kolossale gaten in het Witte Lint zie, een megalomaan en 1,6 miljoen kostende mislukking, dan denk aan de berichtgeving in de media, waarin met enige regelmaat wordt geschreven over de enorme gaten in het sociale vangnet. Zutphen telt relatief veel inwoners die in de bijstand zitten. Hoe kijken die naar dat Witte Lint? En gaat de stad en de provincie andermaal de knip trekken in een poging nog wat te herstellen? Het is een item dat moeiteloos dat tv-programma over weggegooid geld zou halen. Voorlopig zal dat niet gebeuren, want er moet eerst nog twee ton op tafel komen om die klimaat-installatie op het gemeentehuis goed te zetten. Hemeltjelief, wat een geklungel allemaal!

De populariteit van de Zutphense kermis is, zo begrijp ik, al jaren tanende. De jeugd zit kennelijk liever achter de computer dan in een botsauto. Aan de locatie kan het niet liggen, want een kermis hoort in de binnenstad. Ik begrijp best, dat je als omwonende een week lang de zenuwen krijgt van de geluidsoverlast, de rommel en het wildplassen, maar dat weet je als je daar woont of gaat wonen.
Burgemeester Vermeulen heeft nu het lumineuze idee geopperd, dat de kermis daar vanaf volgend jaar moet verdwijnen. Daar zijn de exploitanten van die attracties het uiteraard niet mee eens. Die moeten de gemeente al een godsvermogen betalen om er überhaupt te mogen staan en zouden ze vanaf 2019 naar -ik noem maar wat- de Houtwal moeten? Daar is geen horeca, om maar eens een argument te gebruiken. Da’s niet handig. Voor de vandaal in spé ook niet, want het politiebureau staat om de hoek. Overigens, staat dat er nog? Bij ons in Lochem is er al jaren geen bureau meer en een agent op straat zie je dan ook nooit, maar dat terzijde.
Kortom, aan de kermislocatie moet je niet tornen. Maar aan de andere kant, bij de gemeente zitten natuurlijk buitengewoon verstandige mensen en die weten vast wel hoe het allemaal moet en zit. Kijk maar naar die klimaatkast en het Witte Lint. Dat kwam allemaal goed. Toch?

Prinsjesdag en de Algemene Beschouwinge een dag daarna, heb ik andermaal aan me voorbij laten gaan. Niet dat ik tegen tradities ben, integendeel, maar ik vind het allemaal zo’n poppenkast. Met name dat geleuter over die hoedjes. In het journaal en de krant zag ik dat in verkorte vorm voorbij trekken. Jezusmina, dat die vrouwen daar niet voor terug deinzen. Je op zo’n dag voordoen als Pipa de Clown in Circus Boltini...Gruwelijk. De voorstelling daags daarna in de Tweede Kamer was niet veel fraaier. Ieder weldenkend mens beseft dat die poppenkast voor de bühne is. Al dat gebekvecht is puur voor eigen gewin en na afloop slaan ze elkaar gewoon op de schouder, met uitzondering van die engerds van Denk wellicht. Maar het niveau waarop verbaal de degens worden gekruist wordt met het jaar minder. En de inhoud ook. Men roept maar wat. Neem nou dat gekrakeel over de dividend-belasting. Iedereen heeft daar een mening over. Op straat en in de kroeg wordt daar eveneens over gejammerd. Die twee miljard moet naar de burger, de zorg, het onderwijs enzovoort, enzovoort. Maar vraag een willekeurige voorbijganger, wat dividend-belasting inhoudt en het antwoord zal je schuldig blijven. Dat is op zich niet zo erg, want je kunt niet overal verstand van hebben. Maar het punt is dat we hier in Nederland zo zoetjes aan doen alsof we van alles de hoed en de rand weten en dat -in navolging van de politiek- alleen de eigen mening heilig is en die ander knettergek.

We polariseren ons suf. Als ik vind dat we met al dat klimaatgeleuter nogal doorschieten, dan kun je er vergif op innemen dat een ander me beschuldigt niet het beste voor te hebben met mijn kleinkinderen en dat die vroegtijdig zullen sterven aan een overdosis CO2.

Kortom, de gezonde discussie waarbij we ons baseren op zoveel mogelijk feiten en elkander daarin ook respecteren verdwijnt als sneeuw voor de zon. Dat onze volksvertegenwoordigers daarin het voortouw hebben genomen is kwalijk. Heel kwalijk.

Uit hoofde van mijn laatste functie bij Nationale-Nederlanden heb ik intensief samengewerkt met ING. Raakte bekend met afdelingen, functies en werkwijze.
Ik spaar en beleg daar. Uit moreel oogpunt zou je daar na die twee miskleunen weg moeten gaan, maar ik zit er nog steeds en blijf er ook. Is ING ook uw bank?
Zit u er nog of zijn er plannen om over te stappen naar een andere bank? Mag ik gokken -als u bij ING zit- dat u er nog steeds zit en ook blijft? Een gedoe dat dat geeft om van bank te veranderen. En trouwens, bij RABO, SNS, ABN of welke bank dan ook, zal ook niet alles loepzuiver zijn. Dat heeft het verleden wel bewezen. Dus lekker blijven zitten.

Als er zo’n incident voorvalt, dan duiken de media daar terecht massaal op. Maar na enkele dagen dooft het vuurtje allengs en gaat iedereen over tot de orde van de dag. Begrijpelijk wel, want je kunt er als eenling verder toch niet meer aan doen dan je wat ergeren. Binnenskamers zal het bij ING voorlopig wel blijven branden. De imago-schade is opnieuw groot. Het etiket van graaien en grabbelen blijft hardnekkig en ik ken ING ‘ers die vroeger op bruiloften en verjaardagen trots vertelden waar ze werkten, maar daar tegenwoordig liever over zwijgen. Het valt de top en de andere verantwoordelijken aan te rekenen, dat zoiets is ontstaan.
Dan even over de KNVB, die ING als hoofdsponsor heeft. Het is logisch, dat zij ook in de maag zitten met deze kwestie. Het logo van de oranje leeuw duikt in vele facetten op en steeds als deze in de media verschijnt wordt de kijker of lezer geconfronteerd met de onsmakelijk uitglijer van de bank. Ik wil hier niet zeggen dat de bond het contract meteen had moeten verscheuren, want zo eenvoudig ligt dat allemaal niet en trouwens vind maar eens zo snel een andere kapitaalkrachtige opvolger. Nog afgezien van de enorme facilitaire en logistieke veranderingen die zo’n beslissing zouden geven.
Maar toch...de KNVB dook opzichtig weg toen het schandaal bij ING naar buiten kwam. Er verscheen een (te) kort persbericht, waarin werd gesteld dat er kennis van de kwestie was genomen en dat ze het er verder maar bij zouden laten. Ze wilden niet de hierboven genoemde heisa. Dat snap ik aan de ene kant best, maar maatschappelijk had dat beter gekund en gemoeten.
Een statement. Dat de KNVB afstand neemt van het gebeuren, het betreurt en bij een volgende incident hieruit consequenties zal trekken. Het is natuurlijk een beetje lood om oud ijzer, maar voor de buitenwacht had het tenminste nog iets op een moreel kompas geleken. Tsja, het blijft toch met de PR een beetje aanmodderen daar in Zeist.

Cees Seevinck,
20 september 2018,
[email protected]

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!