Getrouwd met Josefine en vader van vijf kinderen, waarvan vier zoons.
Saïd is geboren in het Marrokaanse dorp Ijarmauas. Zijn vader verkaste al in 1965 naar Nederland om te werken. In 1984 volgt de rest van de familie. Saïd is dan 9 jaar. Het gezin strijkt neer in een woning aan de Waterstraat.
Na de lagere school volgt de LTS. Op 17-jarige leeftijd draait hij nachtdiensten bij een transportbedrijf, wat feitelijk illegaal is. Tegenwoordig is hij taxichauffeur bij NOOT en rijdt dagelijks door de regio.
Omdat in Zutphen veel voetballers uit de Marrokaanse gemeenschap bij Zutphania spelen, strijkt hij daar neer. Na de jeugdperiode komt hij in het eerste elftal terecht.
Echt lang duurt dat niet, want vrienden vragen hem om in het tweede elftal van AZC te komen spelen. Wat volgt is in wezen een “heen en weer express”.
AZC 1 is het volgende station, dan weer terug naar Zutphania (1 jaar) en AZC (2 jaar). Dan wordt het besluit genomen om te stoppen, totdat Dolf ter Horst van Be Quick hem belt. Er volgt een gesprek en hij verkast naar het eerste van Be Quick, waarmee hij in Steenderen kampioen wordt.
Saïd heeft het bij ons goed naar zijn zin, met name omdat hij veel waarde hecht aan goed contact en dat is er. Qua voetbal doet hij een stapje terug naar het tweede en later het 35+-team.
Hij gaat het junioren B-team trainen en dat gaat prima, totdat er een conflictje ontstaat met twee andere jeugdtrainers. Hij en zoon Yessin verkassen naar FC Zutphen. Saïd speelt vervolgens hier in 35+ en wordt vervolgens overgehaald om in zondag 1 te gaan spelen, hetgeen hij vier seizoenen doet. Hij stopt op zijn 43ste.
Zoon Yessin wil eigenlijk wel terug naar Be Quick en vader volgt. Spelen bij 35+.
Ook de trainingpassie is terug en met JO13 boekt hij prima resultaten. Voorts neemt hij plaats in de Tecnische Commissie Jeugd, samen met de al even bevlogen René Scholten en Dirk Wiersma.
Het lijkt erop dat Saïd na zijn trektocht langs de Zutphense voetbalvelden zijn definitieve stek nu wel heeft gevonden. Hij geniet volop, maar ziet ruimte voor verbetering bij Be Quick. Alle trainers en coaches zouden meer dezelfde koers en lijn moeten volgen. Nu komt het nog voor dat sommigen “maar wat doen”.
Derhalve duidelijk beleid en meer structuur. En last but not least: discipline en strakke regels.
Anderhalf uur later neem ik afscheid van een man die voor Be Quick nog het nodige in petto heeft.
Cees Seevinck.
