Qatar. Hoe was dat mogelijk? Nou ja, waarom niet. Het is toch al heel lang geen geheim meer dat de UEFA en met name de FIFA wordt bestuurd door megalomane en tot op het bot corrupte types als Sepp Blatter. Miljoenen aan smeergeld gaan in envelopjes naar alle continenten op de aardkloot. Ook Platini (Frankrijk) en Beckenbauer (Duitsland) konden het grote geld niet weerstaan en deden net zo vrolijk mee met Afrikaanse, Zuid-Amerikaanse en Aziatische golddiggers.
In landen van het kaliber Qatar zijn ze niet zo van de transparantie. Persvrijheid en freedom of speech worden, om het maar eens eufemistisch te stellen, niet erg gewaardeerd. Dat daar vrijwel dagelijks Filipijnse en Pakistaanse slaven bij het bouwen van de stadions naar beneden flikkeren boeit hen niet zo. En dat na het WK die stadions niet of nauwelijkse meer in gebruik worden genomen zal ze ook jeuken.
Wat dreef Qatar om zich ooit kandidaat te stellen? Het blijft gissen. Prestige. Kijk eens wat we allemaal zijn en kunnen? Zie eens hoe rijk wij zijn.
Het woestijnstaatje heeft qua voetbal niet of nauwelijks iets waarop ze trots kunnen zijn. De profclubs zoals Al-Wakra of Al Khor herbergen veelal gepensioneerde voetballers uit Europa die nog even hun zakken verder willen vullen, zoals de huidige bondscoach Frank de Boer.
Hij speelde er en maak de kat maar wijs dat hij niet wist wat er aan de hand was. Daarom zit hij in een lastig pakket wat betreft een eventueel statement of zelfs een boycot. Qatar zal hem dan zeker hypocrisie verwijten.
De krokodillentranen die veel voetballers in binnen- en buitenland nu plengen zijn nauwelijks geloofwaardig. Het is voor de bühne. Een soort misplaatst superioriteitsgevoel. Wij tegen de barbaren. Kom op zeg.
Ook de onvermijdelijke Freek de Jonge kwam weer eens opdraven in het weekblad VI en kreeg prominent zijn hoofd op de cover. Getver.
Een cynische sportjournalist meldde dat Oranje al was begonnen met de boycot door opzichtig te verliezen van Turkije en daarmee plaatsing voor het WK stiekem mis te lopen. Zover wil ik niet gaan, maar wat Nederland in Istanboel liet zien was schokkend slecht. Ook de Boer had zijn aandeel in de lamlendigheid. Dat hij niet als lachebek in de wieg is gelegd kan hij ook niet helpen, maar aan dat chagrijnige imago kun je best een beetje werken. Als de trainer voor een wedstijd de kleedkamer binnenkomt met een gezicht alsof hij net een wortelkanaalbehandeling bij de tandarts heeft gehad dan is de gedachte van de spelers niet meteen: ha, we gaan we er eens lekker tegenaan.
Ik heb mijn gerede twijfels bij hem. Zaterdagavond thuis tegen Letland. Normaal gesproken een abc’tje. We zullen zien of Turkije een misstap was. Ik twijfel.
Met zoveel kwaliteit (zie ook Jong Oranje) moet je je poule zonder noemenswaardige tegenstand kunnen winnen, maar wat speelt er in die miljonairshoofden? Vinden ze het allemaal wel best? Oh ja, het is een eer om in Oranje te spelen. Dat hoor je vaak, maar laat het dan ook zien. Mijn hemel, hoe voelt Wout Weghorst zich nu? Ik denk dat ik het kan raden...
Cees Seevinck.
