Wij zaten ook aan een meer. Mooi hotel met een groot balkon en uitzicht op zo’n meer. En om ons heen, waar je ook keek, Chinezen en Japanners. En niet zo weinig ook. Het leek wel of heel Giethoorn was leeg gelopen. Hoe overleven Aziatische toeristen in den vreemde, vraag ik me soms af. Vreemde talen beheersen ze eigenlijk niet, dus het bestellen van een maaltijd gaat ze zeer, zeer moeizaam af.
Het kwam voor dat een man zich letterlijk over mijn bord boog en toen aan een ober aangaf dat hij datzelfde wel wilde. Ze eten met hun arm om hun bord en lepelen dan vervolgens alles met één hand naar binnen. En dat alles gaat bepaald niet geluidloos. Vervolgens worden er aan de lopende band selfies gemaakt met de voortdurend in gebruik zijnde smartphone. Op de openbare weg gaat dat ook steeds maar door, ongeacht of het verkeer daar ontiegenlijk veel last van heeft.
De sfeer in het doorgaans zo gemoedelijke Alpenland kwam dit allemaal niet ten goede, temeer daar onze Oosterse vrienden ook een taal spreken die zo staccato overkomt.
Toen we later nog een paar dagen in het Beierse Bamberg verbleven, was het daar al niet anders. De horeca en middenstand laten het maar lijdzaam over zich komen. Gevraagd hoe ze die invasie ervoeren, maakten de meeste dat wrijvende gebaar met duim en wijsvinger. Tsja, pecunia non olet, zullen we maar zeggen.
Het profvoetbal is weer begonnen en dat werd tijd, hoewel er deze zomer in andere sporten ook mooie dingen voorvielen en Nederland de laatste tijd, behalve met voetbal, flink aan de weg timmert. Ja, behalve met voetbal. In de voorrondes van de Europese competities sloegen we opnieuw een modderfiguur en ketsen relatief kleine clubjes uit Oost-Europa onze (sub)top er weer eenvoudig uit. Dit alles is rampzalig voor de UEFA-ranking en moeten we de komende jaren weer eindeloze voorrondes afwerken om misschien plaatsing in een toernooi te bewerkstelligen. En Nederlanse topclubs? Kom kom, in het land der blinden is éénoog koning. In de eerste competitieronde maakt Ajax thuis twee minuten voor tijd de gelijkmaker tegen Heracles en loopt een zielloos Feyenoord in Doetinchem tegen een 2-0 nederlaag aan, waarbij die rode kaart voor Boetius aanleiding voor van Bronckhorst moet zijn die lamzak in een kliko te knikkeren. Dat noemt zich profvoetballer. Een gotspe, dat is het. Volg je als supporter je kluppie vanuit Rotterdam naar de Achterhoek, geeft zo ‘n clown je dat gedrag als beloning. Brrrr. Meneer had eerder al een disciplinaire douw gehad door een extra training te weigeren. Een training weigeren, een training weigeren??? Ik snap dat clubs het niet makkelijk doen vanwege economische belangen, maar eigenlijk zouden ze dit soort over het paard getilde snotneuzen meteen moeten ontslaan. Je zult er maar trainer van zijn...
Voor het amateurvoetbal komen er nog spannende weken aan. De velden liggen er gemiddeld heel slecht bij. De hitte en droogte hebben de grasvelden omgedoopt in savannes. En ook al valt er de komende tijd heel veel regen, dan is de kans op een tijdig herstel niet te verwachten. Dat gaat verstrekkende gevolgen hebben voor de “beker “ en de competities. Gevolgen die we het hele seizoen gaan voelen. Bij de KNVB zullen de competitieleiders al valium slikken.
Bij Be Quick starten de eerste elftallen in de derde klas (zaterdag) en vijfde (zondag). Voor zaterdag een uitdaging in hun streven verder op niveau door te stijgen. Voor zondag is het zaak om te trachten meteen weer te promoveren. Dat zal geen uitgemaakte zaak zijn, maar voor de club wel zeer gewenst.
Het is altijd weer de vraag hoe Be Quick uit de zomer komt. Hoe staat het er bestuurlijk voor? Zijn de commissies voldoende bezet? Hoe zit het met de vrijwilligers? Sponsors, materiaal, leiders, trainers? Allemaal even essentieel. Natuurlijk gaat het opstarten na een paar maanden altijd een tikkeltje moeizaam, maar de mouwen moeten wel weer zo spoedig mogelijk worden opgestroopt.
Help mee!
Zojuist 15 euro overgemaakt voor een in Duitsland gemaakte snelheidsovertreding. Als het daarbij blijft, vind ik het prima. Voor de snelheid die ik in een dorp reed, zou ik hier het veelvuldige moeten dokken of een taakstraf. Ik rijd vaak te hard. Niets om trots op te zijn, maar het gebeurt nu eenmaal. Dat trage vind ik vreselijk. Je hebt nu hier in Lochem weer van die elektronische krengen hangen op wegen waar je maar dertig mag (dertig...). Dan rijd je 42, ik noem maar wat, en dan verschijnt er zo’n rood bozig hoofd of een duim naar beneden. Ik erger me daar kapot aan. Stapvoets op een woonerf, dat doe ik altijd. Maar dertig op prima brede en overzichtelijke wegen vind ik kletskoek. Als je vanuit Zutphen Lochem -geen bebouwing- binnen rijdt heb je een prima recht stuk weg, maar daar mag je dan maar vijftig. En heel veel mensen houden zich daar aan of rijden nog zachter. Dat bij mij dan de motor bijkans afslaat, zal ze een zorg zijn.
Ik realiseer me dat er voldoende mensen zijn die dit lezen mij nu afschilderen als maniakaal. Dat is ook niet onterecht, maar probeer ook eens zelf te beslissen en te oordelen over de situatie op de/een weg.
In mijn tijd in het bestuur, reed ik doorgaans tegen tienen weer terug naar huis. Op die lange, rechte weg Zutphen-Lochem mag je sinds een paar jaar niet meer inhalen. Twee dubbele strepen en max tachtig . Maar als je ‘s avonds rond die tijd achter iemand komt te zitten die zestig rijdt, dan word ik gek. Zit er niemand achter me, dan negeer ik het inhaalverbod zonder enig schuldgevoel. Echter, zit er iemand achter je, dan kan ik in het donker niet zien of dat misschien politie is, dus dan ben je genoodzaakt achter die slak te blijven. Hele weg vrij en dan zestig! Dan schiet mijn bloeddruk pijlsnel omhoog.
Gelukkig eindigt met de vakantie ook weer grotendeels het “twee fietsen achterop de auto “-tijdperk. Dat zijn doorgaans ook geen concurrenten voor Max Verstappen.
Welkom thuis, trouwens.
Cees Seevinck,
[email protected]13 augustus 2018
