In Nederland hebben we ook zo onze pijntjes. In Amsterdam vindt ome Jozias dat illegale asielzoekers (huurwoningen) mogen kraken. In Maastricht krijgt een eigenaar van een antiekwinkel, die voor zijn pand op een stoel zit een prent van 220 euro. Die laatste twee voorbeelden zijn welhaast karakteristiek voor onze huidige samenleving. Wegkijken, ontkennen, regelneukerij en kinderachtigheden. Geen wonder dat de kloof tussen de gewone burger en (semi)overheden inmiddels gapend is.
Maar goed, de kop luidt: Het einde is nabij en daarmee doelde ik op het einde van de vaderlandse Eredivisie-competitie. Maar misschien gaat dit ook wel op voor de carriëres van enkele Ajax-hotemetoten. Toen Marcel Keizer halverwege het seizoen respectloos de deur werd gewezen, had 020 de mazzel dat Keizer buitengewoon chique de vuile was op zijn zolder liet hangen en niet in het openbare leven. De Ajax-top zal daarover opgelucht adem hebben gehaald.
Voor zijn ontslagaanzegging had men Erik ten Hag al vastgelegd. In een eerdere column had ik al mijn bedenkingen over die beslissing. Hij is vast een kundige trainer, maar zijn uitstraling past totaal niet bij de -hoe zeg ik dat nou netjes?- ietwat arrogante club. Hij heeft een Twents accent, praat hakkelend en dat zijn zaken waarmee je niet bij Amsterdammers moet aankomen. Zijn opdracht was: Ajax alsnog kampioen maken en dat met een frisse aanvallende spelstijl.
In die periode en daarvoor al had Ajax zich inmiddels ontdaan van Wim Jonk, Dennis Bergkamp en Hennie Spijkerman. Ook de coach van de dames, die nota bene kampioen werd, de beker en de Super Cup won, moest weg. Het contract met haar opvolger was al getekend, toen bleek dat deze zwanger was.
Edwin van der Sar liet kort na het vastleggen van ten Hag weten, dat hij zijn lot bij de club verbond aan de te leveren prestaties (kampioenschap).
Nou, die kwamen er niet en toen PSV Ajax in de titelwedstrijd genadeloos afschminkte, waren de rapen heel erg gaar in de hoofdstad.
Daar komt nog bij dat de trainer en enkele spelers de dagen voorafgaande aan het duel smalende teksten over de tegenstander in de pers lieten optekenen, waaronder de snotneus Kluivert. Als de PSV ‘ers al niet tot op het bot gemotiveerd waren, dan had het Cocu kunnen volstaan om die uitspraken in de kleedkamer op te hangen.
Het Grote Zondebokken-spel is nu in Mokum vol op de wagen en dat is geen platte zoals in Brabant het geval was. Barbertje moet hangen en Overmars blijft de laatste dagen langer dan gewoonlijk op de wc zitten. Zijn voornaamste krediet is overigens dat hij declub financieel weer vet op de botten heeft gegeven.
Wat te doen voor van der Sar? Opstappen, zou ik zeggen. De fenomenale ex-keeper moet zijn geschonden imago niet nog verder beschadigen. Geef hem een wat anonieme functie in de commercie, want met zijn naam kan hij sponsor-deuren openen. Blijft hij aan, dan gaat Ajax een volgende hoofdtuk in de slangenkuil aan. Naast een organisatorisch probleem ligt er ook technisch hoofdpijndossier op de leiding te wachten. De duw die Ziyech bij het verlaten van de spelersbus van een supporter kreeg, zal de beslissende zijn waarmee hij over een paar weken De Arena verlaat. En hij zal niet de enige zijn. Kortom, de Godenzonen hebben een levensgroot probleem en in Eindhoven zullen ze na 15 april 2018 voor eeuwig met een glimlach in slaap vallen. Hoe is het mogelijk dat je Ajax zo naar de verdommenis helpt?
En zo zijn er dit seizoen wel meer reputaties beschadigd. Dicht bij de deur was dat bij bijvoorbeeld Go Ahead Eagles. De Eagles hadden meer weg van angstige kanariepietjes, want van een gedroomde snelle terugkeer in de Eredivsie kwam nul komma nul terecht. Sterker nog; het werd een van de slechtse seizoen ooit.
Degradatie voor Sparta dreigt en die meer dan terechte zeven wedstrijden schorsing voor Michiel Kramer helpen daar ook niet bij. Voor FC Twente lijkt het voorkomen van afdalen heel, heel lastig. Jan van Halst zit daar in een vergelijkbare positie als van der Sar, met dit verschil dat ze in Enschede echt zo snel mogelijk helemaal van hem af moeten zien te komen.
Dat PSV drie duels voor het einde een voorsprong heeft van tien punten op nummer twee, werd over de grens ook hier en daar gesignaleerd. Manchester City werd onbedreigd kampioen, net als Bayern München, Paris Saint Germain, Barcelona (moet formeel nog gebeuren, trouwens). Juventus heeft inmiddels zes punten voorsprong op SSC Napoli, in Schotland is het alweer Celtic.
Het is inmiddels jaren geleden dat er in Europa kampioenschappen op de laatste dag werden beslist en dat is jammer. Meestal is het zo, dat wie het meeste geld heeft aan het begin al wel weet of de titel wordt binnen gehaald.
Het begint een beetje saai te worden, met in de kwartfinales van de Champions League gelukkig een paar uitzonderingen (Liverpool!).
Bij Be Quick twee verschillende situaties. Zaterdag 1 wordt kampioen en daar was al vanuit gegaan bij de start van het huidige seizoen, maar dat het op zo’n superieure wijze zou gebeuren is toch wel opmerkelijk. Nu promotie naar de derde klas bijna een feit is, is het aan de staf om de selectie in tact te houden. Dat zou ideaal zijn, want met deze groep behoort doorstarten naar het tweede niveau zeker tot de mogelijkheden.
Bij Zondag 1 gaan we nog een paar hete weken tegemoet, hetgeen niet als een volslagen verrassing komt. Coach Stefan Jansen zei in september vorig jaar al, dat het in deze “Apeldoornse “ afdeling moeilijk ging worden en dat werd het ook.
Feit is echter wel dat deze (gemiddeld) jonge groep week in week uit alles geeft wat er in zit. En de geleden nederlagen waren niet zelden ietwat ongelukkig, maar weggespeeld is het team feitelijk nooit. Dus, kom op, jongens, handhaving is wat anders dan een titel, maar de prestatie zal er niet minder om zijn.
Er zit Sahara-zand op mijn auto. Nou ja, er zijn ergere dingen. Toch? Nou, dat kun je wel zeggen. Eega en ik waren recentelijk een paar dagen in het Duitse Bad Pyrmont. Bij aankomst parkeerde ik mijn wagen onder een boom. ‘s Nachts ging ik uit bed om het raam dicht te doen, aangezien buiten roeken een luidruchtig luchtgevecht hadden.
De volgende morgen na het ontbijt, ging ik even naar buiten om een sigaret te roken. Waar de dag ervoor mijn auto nog zwart was, bleek deze nu geheel wit te zijn. Volledig ondergekakt door de roeken. En met zulke grote kwakken erop, dat ik dacht ze in deze regio vliegende Dodo’s hadden. Weghalen met een doekje was kansloos. Gelukkig speelde zich dat af op een zaterdagmorgen en ben ik toch maar even snel door een wasstraat gegaan. Eenmaal weer in Lochem, ben ik hier ook nog maar een keer gegaan, want er zat nog van alles in de kieren en gaten.
Hoe het in Duitsland zit weet ik niet, maar hier zijn die pestvogels beschermd. Wat een achterlijk gedoe, want de vertraging Lochemse Rondweg, die al eeuwig aanhoudt word grotendeels veroorzaakt, omdat die weg door een gebied moet gaan waar een paar van die pokkenbeesten zitten.
En wij, bij Be Quick, genieten al langere tijd van schijtende ganzen op veld twee. Ook beschermd. Een nest Korenwolven (kleine hamstersoort), dat de aanleg van een snelweg tegen houdt. Een Lochems bruggetje dat nodig aan vervanging toe was. Een jaar oponthoud, omdat een boomknuffelaar een kennelijk zeldzame vaarn onder de brug vond.
Kijk, dat je flora en fauna een beetje ontziet, vind ik prima, maar we schieten hier in Nederland meteen zo door. We willen altijd het braafste jongetje van de klas zijn en dat maakt ons niet zelden het lachertje van de klas.
Cees Seevinck,
18 april 2018,
[email protected]
